Harlekino.
“Kan ik je misschien helpen?”vroeg de man van de fop en feestartikelenwinkel mij.
“Ik zoek 2 blonde pruiken met vlechten”zei ik terwijl ik in een bak met pruiken aan het zoeken was. “Die hadden we wel”zei hij “maar ik ben net terug van vakantie. Dus ik weet niet meer precies wat ik in de zaak heb.” Hij pluisde een andere bak met pruiken na en vroeg mij ineens “Werk jij soms in een slagerij?”. “Nee”zei ik. “Ik heb jaren in een slagerij gewerkt en jij hebt die geur bij je” zei hij. “Oh, Ik dacht altijd dat jij vroeger clown was geweest. Geen goede clown. Een soort ambtenarenclown met grapjes uit een boekje en omdat je daar zelf op een gegeven moment ook achter was gekomen maar deze fop en feestartikelenwinkel was begonnen.” wou ik zeggen, maar ik zei “Nee. Ik ben gister wel in een dierentuin geweest. Daar stonk het wel in het apenhok, misschien ruik je dat?” “Nee, het is echt die slagerijgeur maar die pruiken kan ik niet vinden”. “Nou dan gaat het over”zei ik en verliet de fop en feestartikelen winkel. Toen ik mijn fiets van het slot deed dacht ik nog wel even of hij misschien al had geroken dat ik ziek was en binnenkort zou overlijden. Leek mij wat sterk maar het zou natuurlijk kunnen. Ik had geen idee wat die geur zou kunnen zijn geweest.
Een beetje stom maar toch waargebeurd verhaal circa 2 uur voordat we gingen filmen bij Wierum met Adriaan en Wokkel.